Rustdag / Texas

Donderdag 13 april is een rustdag voor Chris geworden. Hij was daar ook echt wel aan toe. Na 11 dagen op de fiets had hij toch ook wel last van wat lichamelijke ongemakken. Ik had van tevoren aangegeven dat als het wbt de route zou uitkomen ik graag naar White Sands zou willen. Nou dat kwam heel goed uit!! Wel een ritje van 95 km heen en dus ook 95 km weer terug. Maar dat weet je hier. Afstanden zijn hier anders dan bij ons. Maar de moeite werd beloond. White Sands is een gebied dat bestaat uit zand en kalk/gips. Een enorme oogverblindende witte vlakte met witte duinen en hier en daar een plantje. Heel bijzonder. 

Goede vrijdag stapte Chris weer op de fiets en ik volgde hem een uurtje later in de camper. Toen ik hem tegenkwam stond hij met een groep fietsers wat te drinken aan de kant van de weg. Deze groep fietst dezelfde route maar dan georganiseerd. Zo'n 11 man en 1 vrouw komen we regelmatig tegen onderweg. De weg ging voor Chris door El Paso en ik nam de snelweg. Ook toch nog een tripje waar je zo'n 1,5 uur mee bezig ben. 

Ik had van tevoren een hoopje om de beroemde katoenplantages tegen te komen maar ik denk dat ik niet in het goede jaargetijde zit. Ik kom nu momenteel wel akkers tegen met witte plukjes erop. Ik ben maar eens gestopt langs de kant van de weg of dat dit dan wel katoenvelden zijn geweest. En inderdaad. Hier en daar lag nog een verdwaalde pluk katoen. Dus ik denk dat ik geen volle velden ga tegenkomen. Wel ben ik erachter wat voor bomen er hier langs de oever van de Rio Grande groeien. Hele boomgaarden vol met Pecannoten. En prachtige boerderijen die erbij staan. 

Vrijdag in Texas aangekomen. Dit is de grootste staat die we aandoen deze trip. We zitten nu nog in het grensgebied maar als we morgen verder rijden gaat de klok weer een uur voorruit. Je zal maar niet tegen de zomer/wintertijd kunnen. Wij blijven opschakelen.  

Vandaag aangekomen in Van Horn. Klinkt Nederlands. We zouden eigenlijk 50 km terug overnachten maar daar was ook de plaatselijke RV Park opgedoekt. Dus Chris had de keuze, of instappen of nog 50 km verder fietsen. Iedereen die Chris een beetje kent weet dat hij voor de laatste optie ging. De totale fietsafstand werd voor hem (en ook voor mij)dus vandaag 190 km. Het was wel weer een hele mooie route over bijna verlaten wegen dwars door het uitgestrekte landschap. Soms doemde de Mexicaanse grens in de verte op. Omdat we niet via de snelweg rijden maar wel vaak een parallel weg, liepen we ook de grenscontrole, tussen 2 staten, mis. Maar die vlieger ging niet op. Had ik ineens de Border Patrol achter me. Of ik uit wilde stappen en of ik Amerikaanse inwoner was. Nee dus. Moest m'n paspoort laten zien en hij vroeg of ik alleen reisde. Ja dus. Maar vertelde wel dat mijn man op de fiets reisde. Vond hij best bijzonder geloof ik. Hij wilde weten of hij voor of achter me reed. Ik mocht de reis weer hervatten en hij heeft niet meer op Chris gewacht. Ondanks dat Chris een dag heeft ingehaald gaan we morgen waarschijnlijk gewoon weer vroeg op pad.

Chris.

Dag 12

Vandaag zijn we de staat Texas ingereden. De tocht was zo'n 110 km en lichtelijk bergafwaarts. We volgen nog steeds de Rio Grande. De Rio Grande vervolgt morgen zijn weg naar het zuid-oosten en wij buigen morgen  af naar het westen. Ik was vanmorgen op tijd gestart om de hitte voor te zijn. Na een kilometer zag ik dat Astrid belde. Ik was mijn bidons vergeten die ben ik toch nog maar even op wezen halen. Na de herstart ging het prima....lekker weertje en mooie rustige wegen. Astrid zou mij rond 50 km inhalen volgens de planning. Net voor Astrid mij in ging halen reed ik weer achter op de 11 man die ik eerder deze week had ingehaald. Ik besloot om met deze groep door El Paso te gaan. Astrid ging verder met haar uitdaging met een 25 ft RV door een stad rijden. Op weg naar de geplande camping. Met 12 man val je meer op in het de drukke verkeer in een stad dan alleen. De drukte viel eigenlijk wel mee ( goede vrijdag ? ) je wordt alleen gek van de stoplichten. Na het passeren van de stad gingen de 11 man stoppen voor een lunch. Ik ben doorgereden.  Het was slechts 32 km tot de camping vanaf dat punt en ik lunch liever met Astrid. Op ongeveer 10 km voor het de geplande camping kreeg ik een app van Astrid dat de camping gesloten was ( ik kreeg gisteren ook al geen gehoor met het bellen )  ik ben door gereden en Astrid is mij tegemoet komen rijden. Een andere camping was 10 km op de terug weg. Morgen dus een extra bonus van 10 km fietsen. Vandaag de RV camping app geüpdate en nu is de eerder geplande camping ook verdwenen van de app. Je moet ook overal op letten met zo'n fietstochtje :-)

Dag 13

Om 7:15 op de fiets gestapt het zou vandaag een flinke rit worden van 130 km. Vanaf de start draaide het heerlijk. We reden door een prachtige omgeving. Ik had vandaag het grootste gedeelte van de dag de wind in de rug. Het lijkt er op dat je lichaam gaat wennen aan de dagelijkse fietstocht, het lijkt steeds eenvoudiger te gaan. Vandaag ging het laatste stuk bergopwaarts. Op zich is dit wel lekker, het breekt de dag moet je maar denken. Eenmaal op de geplande eindbestemming bleek de Rv camping niet te zijn wat we in gedachten hadden. De volgende stop was ruim 55 km verderop maar volgens de RV camping app een prachtige camping. We willen ook genieten op onze tussenstops dus hebben we besloten om door te rijden. Het laatste stuk ging eigenlijk  wel redelijk. En ik denk maar zo weer een extra rustdag voor later tijdens de reis. Morgen weer een route van 130 km voor de boeg met weer wat klimwerk. De camping is overigens het eindje doorfietsen meer dan waard.