Mississippi

Na een stormachtige nacht de volgende ochtend gewoon de reis weer vervolgd. Het weer was in jaren niet zo slecht geweest volgens de eigenaar van het RV park. Ach het was wel spannend ! De dag die erop volgde bleef bewolkt en fris. Chris heeft die dag heel wat km weggetrapt. Geen noodzaak om dichtbij een overnachtingsplek te bezoeken. Want als het geen mooi weer is kan je beter gaan fietsen, volgens Chris zijn logica. Ik heb dezelfde route gereden als Chris en die dag leek niet alleen het weer Hollands maar ook de omgeving. Dijken, om de uitlopers van de Missisippi in bedwang te houden, aan de ene kant van de weg en maisvelden of suikerriet velden aan de andere kant van de weg. Sommige wegen zijn prima te berijden maar er zijn wegen bij..... Ik heb met Chris nu ook afgesproken dat als er weer van die slechte wegen bij zijn dat ik dan van de route af ga. Ik wil niet nog meer problemen met de camper. Soms lijkt het alsof het hele binnenwerk eruit rammelt. Kan niet goed zijn. De dagen erna klaart het weer weer op en dan ziet alles er gelijk ook veel mooier uit. Zelfs de arbeiderswoningen, vaak niet meer als een soort sta-caravan, doen minder triest aan met mooi weer. De verschillen in welvaart zijn hier erg goed zichtbaar. We rijden momenteel door prachtige bossen en zijn inmiddels in de staat Mississippi aangekomen. We gaan nu steeds meer richting de kust. Wat vast wel weer heel anders zal zijn wat betreft wegen. Nu is het weer aardig heuvelachtig en dat zal straks wel weer over zijn. 

Vandaag het eerste stuk door een prachtig bosgebied gereden. Erg rustig en relaxt rijden maar voor Chris was dit even anders.  Die had al weer een paar keer een hond achter zich aan gehad en die was er helemaal klaar mee. De huizen liggen hier ver van elkaar en de honden zijn erg waaks. Vrij logisch als je hier woont maar als je op de fiets zit ben je er minder blij mee. Dus enigszins van de route afgeweken en de highway naar de kust genomen. Dit is een gangbare weg voor fietsers hier. Moet je voorstellen, bij ons de A15, en daar fietsen mensen op de vluchtstrook. Kan gewoon hier. Chris helemaal gelukkig, goede weg en geen hond te bekennen en ook best veilig. Al klinkt dat best raar. We zitten nu op een prachtig park aan een waterrijk gebied vlak bij de kust aan de Golf van Mexico. Heel veel visliefhebbers hier. Er wordt ook volop gewaarschuwd voor Alligators. Nu zijn wij niet van die helden, we gingen toch nog even kijken bij het water vanavond. En ja hoor, in de verte zagen we een klein exemplaar zwemmen. Morgen nog een afstand van ongeveer 110 km en dan zijn we Mississippi weer uit. We zijn dan in Alabama. Dinsdag hebben we weer een rustdag gepland aan de kust.

Chris:

Dag 29 - 4 Mei

Het is me het nachtje wel geweest. Storm bliksem en ontzettend veel regenval. Ik heb nog nooit zoveel neerslag gezien in 1 dag. Vanmorgen om 08:15 op de fiets gestapt nadat ik door Astrid weer op het parcours ben afgezet. Het was vandaag heel de dag koud. Het weer vliegt hier alle kanten op eergisteren nog 30 graden vandaag 13 graden. Qua weer en stukken van het landschap leek het soms wel Nederland vandaag . Ook zijn hier dijken aangelegd om de Mississippi een beetje in het gareel te houden. Het fietsen ging lekker vandaag.  De bedoeling was om 95 km te fietsen en als het goed zou gaan zouden we doorrijden tot 140 km waar ook weer een camping was. We zijn doorgereden tot 140 km. Met deze temperatuur heb je op een camping ook niet veel te doen en kan je maar beter op de fiets zitten. Het laatste stuk reden we weer in een bosrijke omgeving. Ook ging de weg weer wat op en neer. Op zich is een beetje klimmen lekker voor de afwisseling.

Dag 30 - 5 Mei

Voor vandaag stond er zo'n 100 km op de planning. Bijna heel de dag door bossen gefietst. Met de komst van de bossen zijn ook de heuvels weer te vinden op het parcours. De heuvels zijn wat golvend en zijn lekker om tegen aan te fietsen. Vanmorgen met de start zorgden de bossen er voor dat het nog fris is omdat je vaak in de schaduw fietst. Met de start en de eerste 50 km maar even met arm en beenstukken aan gefietst. Op het laatst van de dag is de wind flink aangetrokken. Bij open stukken in een bos is het dan goed opletten voor wind van opzij. Je krijgt zo een zwieper op je fiets. Op de vaak rustige wegen kan het ook hier gevaarlijk zijn met passerend auto's. Ik moet zeggen over het algemeen houden ze netjes afstand. Onderweg weer veel gieren gezien die druk bezig zijn om de aangereden dieren op te ruimen. Ze nemen soms niet eens de moeite om weg te vliegen als je langs fietst. Als het goed is ga ik morgen Louisiana al weer verlaten op naar de volgende staat Mississippi. Daarna nog twee staten te gaan Alabama en Florida. In Florida gaat de klok weer een uurtje vooruit. 

Dag 31 - 6 Mei

Vandaag een kleine 120 km gefietst. Ook vandaag weer het grootste gedeelte door bossen gefietst. De wegen blijven wat golven. Het weer was prima vandaag,bijna geen wind en met de start om 09:00 uur iets van 17 graden oplopend bij het einde van de rit naar 26 graden. Om niet over al te drukke wegen te rijden moet is soms over wegen rijden waar het asfalt niet helemaal geschikt is om lekker over te fietsen. Maar liever wat slechter asfalt dan langs razend verkeer. Ik ben vandaag de staat Mississippi binnen gefietst. Als ik de balans opmaak tot nu toe heb ik in 31 dagen bijna 3500 km gefietst. Ik heb nu in totaal 4 rustdagen genomen. Ik moet nog ruim 1100 km fietsen daar heb ik nog 20 dagen voor over tot de terugreis. Ik denk dat ik nog zo'n 12 dagen op de fiets moet stappen om de kust te halen via mijn route. Als het allemaal een beetje blijft lopen zo als het nu loopt hebben we op het laatst nog een klein weekje in Florida zonder dat ik "moet" fietsen. 

Dag 32 - 7 Mei

Gisteren had ik even een dip. Ik word er gek van om constant door honden te worden aangevallen. Stonden we afgelopen nacht ook nog op een camping waar je heel de nacht honden hoorde blaffen. Na een slechte nachtrust toch om voor 8 uur op de fiets gestapt voor een tocht van bijna 90 km door de bossen naar de volgende camping. Binnen 30 km was ik al weer 3 keer achtervolgd door een hond. Ik heb daarom maar besloten om van parcours te wijzigen. Ik ben daarna op een interstate en later op een highway gaan fietsen. Ik ben gelijk wat zuidelijker gezakt en rij nu bijna evenwijdig aan de golf van Mexico. Het fietst gelijk met een stuk minder stress. De kilometers vlogen voorbij. Met de lunch wilde ik eigenlijk wel doorgaan om de 180 km vol te maken vandaag. Gelukkig heb ik nog een verstandige begeleider die zei dat we gingen stoppen. Morgen weer een dag. De camping waar we nu staan is prachtig, zojuist met een avondwandeling langs het water zagen we een Alligator in het water.